Seo

Gdy chłopak zaczął grać, oniemiałam. Szło mu to tak gładko. Zrobiłam wielkie oczy i zaczęłam się przyglądać jego palcom. Ich ruchy były naprawdę niezwykłe. Nie sądziłam, że ktoś może mieć taki talent! Zamknęłam oczy i wsłuchiwałam się w dźwięki. Jakimś sposobem ta muzyka wywoływała we mnie wiele emocji. Ten chłopak to naprawdę jedna wielka tajemnica! Jeżeli tak gra na wirtualnym pianinie, to nie jestem w stanie sobie wyobrazić jak gra na prawdziwym. Gdy skończył grać, otworzyłam oczy. Spojrzałam na niego, po czym wręcz wybuchłam.

- O rany, ale to było super! Niezwykłe! Ale Ci zazdroszczę, też chcę tak grać! Mogłabym tego słuchać godzinami! - powiedziałam pełna entuzjazmu, po czym ochłonęłam - Kto Cię nauczył tak grać?

Mówiłam prawdę. Bardzo mu zazdroszczę. Chciałabym mieć taki talent jak on w czymkolwiek.

(Hiroki?)