Miguel

- W sumie to jadłem tosty zaledwie pół godziny temu… ale co tam, jedzenia nigdy za dużo – zaśmiałem się, posyłając Nao perskie oko – Poza tym, kiedy dama proponuje, nie wypada odmówić – dodałem, kłaniając się dworsko.

Nao zarumieniła się lekko, ale widziałem, że moje małe popisy jej się spodobały.

- Em... dobra, no to chodź – mruknęła i od razu ruszyła na przód.

Wiedziałem, że stara się nie tylko ukryć książkę, którą teraz trzymała przed sobą, ale i zmieszany uśmiech, który mimowolnie rozkwitł jej na twarzy. Zadowolony podążyłem za nią, ale zanim doszliśmy do stołówki moją uwagę przykuł jakiś huk i krzyki. Momentalnie znalazłem się obok dziewczyny, przytrzymując ją za ramię by stanęła.

- Co…? – zaczęła, ale przyłożyłem jej palec do ust.

Zrozumiała i zaczęła nasłuchiwać. Ja również się skupiłem i zaledwie po kilku sekundach wiedziałem skąd dobiegały owe dźwięki. Mianowicie była to sala Ziołolecznictwa, która znajdowała się zaledwie piętro wyżej. Ruszyliśmy biegiem w takim kierunku, a na miejscu zastałiśmy trzy dziewczyny należące do klasy M.

(Nao? Rias?)