Izaya

Cała grupa zamyśliła się, a po dłuższej chwili Nao podeszła do mnie i zapytała o to, co ja bym zrobił. Dla mnie odpowiedz była prosta: pojmać ją.
To było wszystko co musiałem zrobić. Resztą się zajmie Rengiku i cała reszta szkoły. Spojrzałem na Nao, a potem na resztę. Ich wyrazy twarzy się od siebie nie różniły. Wszyscy wyglądali jakby chcieli, ale nie byli pewni czy mogą. Po chwili odparłem:
- Skoro nikt z was nie postanowił uciekać ani powiedzieć nic z tym związanego, uznaje, że wszyscy chcecie ją złapać. Wybornie.
Na mojej twarzy zawitał lekki uśmieszek - w końcu można było zrobić coś lepszego niż kłócenie się z krzykaczem bądź uczenie się ukształtowania terenu.
- Na początku pewna sprawa. Może nie przypadłem wam do gustu, a nawet mnie to nie dziwi, ale muszę mieć pewność, że podczas całej akcji będziecie wykonywać KAŻDE moje polecenie. Nie chodzi mi tutaj o wywyższanie się, a o sam fakt powiedzenia się misji, najlepiej bez ofiar czy urazów. Zrozumiano?
Nikt, się nie sprzeciwił. Cisza, co chwile każdy z nas spoglądał czy nasz cel nie zmienił pozycji, lecz nic się nie zmieniało.
- Jakieś propozycje w jaki sposób możemy ją ubezwłasnowolnić?

<Nao? Inori? Miguel?>