Rengiku

Syn Whitmore'a? No tak, to by miało jakiś sens. Westchnęłam głęboko, starając się opanować jak najbardziej przy Ray'u. 

- Czego ode mnie chcesz? Mówiłam chyba, żeby nie szwendać się samemu.

- No, ale... - zaczął chłopak i nagle skończył mu się zasób słownictwa.

- Ale co? - starałam się za wszelką cenę nie podnosić zbytnio głosu.

- Razem z Seo i Hirokim przeszukiwaliśmy bibliotekę. I wtedy znaleźliśmy jakiś pierścionek, wydaje nam się, że to dość ważne.

- Możesz opisać ten pierścionek? - poprosił Ray zanim ja zdążyłam cokolwiek powiedzieć.

- No... taki srebrny, z czerwonymi oczkami, czuć od niego było magię - stwierdził w końcu. Widziałam, że nawet Ray był trochę rozczarowany dokładnością opisu.

- W każdym razie, sprawa robi się zbyt poważna. Ray, dasz radę mi tu kogoś przysłać? Najlepiej Egzorcystę, bo to opętanie w ogóle mi się nie podoba...

- To może Cindy i ja, co? Dawno nie miałem jak walnąć Ren-ko o deski dojo - ucieszył się Earl. Nie widziałam go na monitorze, ale byłam pewna, ze cały czas gdzieś tam się włóczył po drugiej stronie kamerki.

- Cindy jest dopiero na praktykach - zaprotestował Ray, ale zauważył równie szybko, co ja, że właśnie przegrał tą walkę.

- I właśnie dlatego powinna zdobywać tą praktykę. Poza tym, pozna lokalne zaplecze edukacyjne, a ja i dziewczyny na pewno damy sobie radę, co? - nie musiałam widzieć Earla, żeby wiedzieć, jaka była jego mina.

- Przegłosowany, Ray - westchnęłam krótko. - No nic, wy tam się dogadajcie, a ja idę zobaczyć, co to za rewelacje mają. No i widzimy się za jakiś kwadrans w strategicznej - uśmiechnęłam się szeroko.

- Otwarłaś Komnatę Tajemnic? - teraz Earl już nie wytrzymał i wychylił się zza monitora do kamerki. Za czasów jego nauki, to właśnie Earl był gospodarzem, który zapewniał odpowiednie nakłady kawy i paluszków średniosłonych. A potem wejście kogoś spoza S+ zostało zakazane.

- Za kwadrans - powtórzyłam ze śmiechem i rozłączyłam się. - No, to idziemy - zarządziłam, machinalnie zmieniając ton na służbowy.

<Silyen? A co u reszty?>