Miguel

Po dość specyficznej wymianie zdań z liderką i jej… ekscentrycznym podwładnym byłem pewien tylko jednego. Ayą ma się zająć grupa wypadowa złożona z wyspecjalizowanych i dopasowanych do potrzeb misji ludzi, a nie czwórka przypadkowych pierwszoroczniaków, którym wydaje się, że mogą wszystko. Niestety Rengiku nie dała nam konkretnych rozkazów do wykonania, co ułatwiłoby sprawę. A tak, sami musieliśmy wymyślić jak sprawnie rozwiązać problem i bez niepotrzebnych konfliktów odwieść Izayę i Inori od pomysłu złapania Ayi.

Z początku nie miałem bladego pojęcia jak tego dokonać, ale usłyszałem jak przechodzący koło mnie Keith mruczał coś do siebie o treningu Walecznych z pierwszego roku. Wtedy już wiedziałem, co zrobić.

- Nao – zwróciłem się do towarzyszki – Dasz radę w pojedynkę śledzić tę dziewczynę?

Dziewczyna obdarzyła mnie lekko zdezorientowanym spojrzeniem, a potem kiwnęła głową.

- Dobrze – uśmiechnąłem się – W takim razie wracajmy szybko do naszej grupy.

- Czekaj – powstrzymała mnie dziewczyna – Nie powiesz mi najpierw, co zamierzasz?

- Dowiesz się na miejscu – uciąłem szybko, łapiąc ją za rękę – Nie ma teraz czasu na wyjaśnienia, jeśli chcemy by nasi towarzysze nie wcielili w życie swojego planu.

Po tych słowach pociągnąłem Nao z powrotem do lasu. Moje słowa chyba ją przekonały, bo nie stawiała oporu tylko biegła u mego boku. Po kilkunastu minutach dotarliśmy na miejsce i z ulgą odkryliśmy, że Inori wraz z Izayą nie zrobili nic nierozsądnego.

- I jakie wieści? – zapytała zniecierpliwiona Inori jak tylko nas zauważyła

- Mamy nowy przydział zadań – wypaliłem bez zastanowienia – Wasza dwójka wraca ze mną do szkoły, bo jest jakiś trening Walecznych, a dziewczynę ma śledzić tylko Nao.

- Widzę, że Krzykacz wydał dyspozycje – warknął z pogardą Izaya.

- Nie – poprawiłem – Rengiku zajmuje się grupą wypadową, a treningiem zarządza Keith. Lepiej żebyśmy się pospieszyli, bo inaczej tylko mu narobimy kłopotów – dodałem przebiegle, wiedząc, że Inori nie będzie chciała ryzykować gniewu liderki.

- Niech będzie – odezwała się dziewczyna – Chodźmy.

<Nao?>

<Inori? Keith?>